Są wszechobecnie. Nie sposób ich uniknąć, zwłaszcza, gdy wybieramy przetworzoną żywność. Producenci masowo dodają konserwanty, polepszacze smaku i barwniki. Wszystko po to, aby produkt był bardzie atrakcyjny dla konsumenta. Czy tak powszechne stosowanie substancji dodatkowych jest koniecznie, a przede wszystkim bezpieczne?
Substancje dodatkowe to związki, które nie są spożywane same jako żywność, ale są do niej dodawane celowo. Głównie ze względów technologicznych w trakcie procesów produkcji, przetwarzania, pakowania, transportu lub przechowywania. Dzięki tym zabiegom, dodatki stają się bezpośrednio lub pośrednio składnikami produktu spożywczego. Substancje dodatkowe w Unii Europejskiej oznaczone zostały 
symbolem E. Warto wiedzieć, że niektóre z nich to substancje naturalne i bezpieczne dla człowieka (np. E160 to likopen, przeciwutleniacz obecny w pomidorach).
Warunki stosowania oraz dawki substancji dodatkowych stosowanych w czasie produkcji żywności określa Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.
Warunkiem koniecznym do spełnienia przez producenta jest bezpieczeństwo dodatków do żywności oraz uzasadnienie ich zastosowania (np. że danego produktu nie jesteśmy w stanie przetworzyć bez wzbogacenia go w daną substancję). Dodatki powinny także przynosić konsumentom korzyści (np. poprzez podniesienie wartości odżywczej) polepszać cechy organoleptyczne, a także wydłużać okres przydatności do spożycia lub też umożliwiać produkcję żywności o określonych wymaganiach (np. o obniżonej kaloryczności).
Substancje dodatkowe nie mogą być dodawane do żywności nieprzetworzonej, czyli takiej która nie została poddana jakiejkolwiek obróbce, wpływającej na zmianę jej stanu pierwotnego. Do tych czynności zalicza się: mielenie mięsa, obieranie, rozdrabnianie, krojenie, czyszczenie, głębokie mrożenie, mielenie, łuskanie, pakowanie). Substancje dodatkowe podzielono na 26 grup, w związku z funkcjami przez nie pełnionymi.
Ogólnie substancje dodatkowe dozwolone do stosowania uważanie są za bezpieczne dla zdrowia i życia człowieka. Niemniej niektóre badania wskazują na ich niekorzystny wpływ wśród poszczególnych grup 
populacji. Nadmierna ilość fosforu może niekorzystnie wpływać na przyswajanie wapnia, co z kolei predysponuje do niedoboru tego składnika mineralnego i tym samym zwiększa ryzyko osteoporozy. Badania wykazały także, iż spożywanie żywności, wzbogacanej w barwniki, może niekorzystnie wpływać na zachowania dzieci. Powoduje to nadmierną aktywność i utrudnia skupienie uwagi. Warto wiedzieć, czy barwniki te nie występują w produktach spożywanych przez nasze dzieci. Artykuły spożywcze, w składzie których występują te substancje powinny być oznakowane stwierdzeniem: „może mieć szkodliwy wpływ na
aktywność i skupienie uwagi u dzieci”.
Do tych dodatków zaliczamy:
- żółcień chinolinowa E 104
- żółcień pomarańczowa E110
- tartrazyna E 102
- czerwień koszenilowa (pąs 4R) E 124
- czerwień Allura E 129
- azorubina (karmiozyna) E 122
